Kota dawno nie było

[Chory]

Kota na eBay fotografujesz?

[puch24]

He, he.
Nie, nie umiałbym zrobić takiego zdjęcia.
A to stare, prawie dokładnie 4 lata temu. Kuki już nie ma.

[Owain]

Bida:( Nie wygląda na starą, w jakim wieku odeszła? Rakowski jakiś?

[wpk]

Nie czytasz swojego forum, skoro nie wiesz, że ona w Krainie Wiecznych Łowów...

Dodano po 1 minucie 23 sekundach:
Kurwa, znowu zeszło na stypę.

[Owain]

Nie czytasz swojego forum, skoro nie wiesz, że ona w Krainie Wiecznych Łowów...

Dodano po 1 minucie 23 sekundach:
Kurwa, znowu zeszło na stypę.

No nie wiem kto nie czyta ze zrozumieniem, przeca pytam w jakim wieku odeszła i na co.

[puch24]

Miała prawie dwanaście lat i cukrzycę. Pożegnałem ją niemal dokładnie trzy lata temu, 18 stycznia 2014. Trzeba było ją uśpić, bardzo się męczyła. Cukrzyca, choć leczona, poczyniła spustoszenia w organizmie, i prawie wszystkie organy jej wysiadły.

Woytku, mówią, że to nie Kraina itd., tylko że przeszła na drugą stronę tęczy, czy też przeszła po tęczowym moście - tak przynajmniej piszą kociarze na FB.

Stypa? Chyba nie. Oczywiście smutno mi, ale mam miłe wspomnienia, kicia była kochana i mało destrukcyjna.
Dostałem ją od siostry-weterynarki, jako kilkumiesięczną znajdę, wyleczoną z tysiąca chorób, uratowaną w niemal ostatniej chwili.

[Owain]

Ech, bracia mniejsi żyją stanowczo za krótko. Mój pierwszy pies, Charlie, dożył 18 lat... Ale słabo już z nim było pod koniec. No ale nasza Zuza, na zdjęciach tu obok, miała już nie żyć, bo serce 3 lata temu orzeczone, że z 1,5 roku. A we wrześniu po stwierdzonych guzach na wątrobie, dawali trzy miesiące. Minęło już 4 a pies całkiem nieźle się trzyma.

[puch24]

To działa też w drugą stronę, gdy nas zabraknie zwierzętom. Kotka dawniej moja, potem mojej mamy i babci, gdy babci zabrakło, nie mogła jej znaleźć i była bardzo nieswoja, a gdy mama zaczęła spać w łóżku, na którym spała babcia, kotka przyszła i zrobiła jej awanturę!

[wpk]

Miała prawie dwanaście lat i cukrzycę. Pożegnałem ją niemal dokładnie trzy lata temu, 18 stycznia 2014. Trzeba było ją uśpić, bardzo się męczyła. Cukrzyca, choć leczona, poczyniła spustoszenia w organizmie, i prawie wszystkie organy jej wysiadły.

Woytku, mówią, że to nie Kraina itd., tylko że przeszła na drugą stronę tęczy, czy też przeszła po tęczowym moście - tak przynajmniej piszą kociarze na FB.

Stypa? Chyba nie. Oczywiście smutno mi, ale mam miłe wspomnienia, kicia była kochana i mało destrukcyjna.
Dostałem ją od siostry-weterynarki, jako kilkumiesięczną znajdę, wyleczoną z tysiąca chorób, uratowaną w niemal ostatniej chwili.

Maciek, masz rację.
Tylko ja jestem... zwichnięty? Zawsze rozkleja mnie wspomnienie o tych, którzy żyją już tylko w mojej pamięci. A pamiętam wszystkich, od najwcześniejszego dzieciństwa...

Figa przyszła do nas sama, jako szczenię, uciekłszy od złych ludzi z sąsiedniej wsi.

2004, ma jakieś pół roku:



29.10.2013, powrót z ostatniego spaceru. Nazajutrz przyjechali nasi zaprzyjaźnieni weterynarze i przyspieszyli koniec, bo nadziei już nie było - nowotwór uniemożliwił nawet wstawanie z legowiska:



31.10.2013, dzień po - ale wciąż jest z nami, obok Mećki:

[Ligo]

To działa też w drugą stronę, gdy nas zabraknie zwierzętom.

Psy potrafią umrzeć z rozpaczy. Widziałem to.