W jednym z miast radzieckich postanowiono postawić pomnik bohatera Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, i u znanego poety zamówiono wiersz, który miał być umieszczony na płycie pomnika.
Poeta napisał więc:
Стоит статуя
Великого хуя
Рука поднята
В руке граната.
Poetę wezwano do Komitetu Partii i powiedziano:
- Towarzyszu, tak nie może być, ma być bez chuja!
No to poeta pomyślał, pomyślał, i napisał:
Стоит статуя
Совсем без хуя
Рука поднята
В руке граната.
Sekretarze przeczytali i powiedzieli:
- Towarzyszu, tak też być nie może, zastąpcie czymś tego chuja!
No to poeta napisał:
Стоит статуя
Рука поднята
А вместо хуя
Висит граната.
