O kurwa! Piotrek, jesteś wielki, że ja na to nie wpadłem! Na usprawiedliwienie tylko podam, że mało ostatnio chodzę na Zamkową.
Przecież to wypisz-wymaluj - Nasz Drogi Wupsik!
A co najważniejsze, pomnik to jest Jan Pakosławic ze Strożyska, a Strożyska to... wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie buskim, w gminie Nowy Korczyn
Ja zupełnie poważnie piszę, że to nie może być żaden przypadek. Podobieństwo jest aż nazbyt uderzające.
No i cóż za pole do przeróbek, powieści historycznych i innych elaboratów na cześć odnalezionego potomka sławnego rodu Pakosławiców!!
Jan Pakosławic ze Strożyska (zm. ok. 1374) – dyplomata i rycerz. Przyjął nazwisko Rzeszowski. Był założycielem rodu Półkoziców Rzeszowskich, którzy władali miastem do 1583.
Był właścicielem dóbr Strożyska, zaś 19 stycznia 1354 r. Kazimierz Wielki nadał mu miasto Rzeszów z okolicą po Dąbrowę na północy, Czudec na zachodzie (gdzie moi staruszkowie mają domek) i wieś Leżajsk na wschodzie (gdzie Piotrek lubi browar i cadyka, a moje pradziady tam pochowane). Około 1360 Jan Pakosławic wystawił kościół w Rzeszowie na Staromieściu. (gdzie Ula była chrzczona i komunikowana). Miał trzech synów, z których każdy miał na imię Jan: Jan Feliks Rzeszowski z Przybyszówki był kontynuatorem linii Półkoziców Rzeszowskich, Jan Rzeszowski, Jan z Rzeszowa Staromiejski No tu trochę się rozjeżdżamy z genealogią Naszego Woytka, ale przecież Jan mógł coś zmajstrować przed wyjazdem ze Strożysk.